آخرین بروز رسانی 28 مرداد 1399 توسط تیم تحریریه گیاهینه
وقتی که صحبت از ادویهجات میشود فلفل سیاه یکی از محبوبترین چاشنیهای غذا به شمار میرود. فلفل سیاه با دارا بودن عطر تند و طعم استثنایی در تهیه انواع غذاها کاربرد دارد. از طرف دیگر، این گیاه خوراکی در صنعت آرایشی، بهداشتی و پزشکی نیز به وفور استفاده میشود. کشور اندونزی یکی از بزرگترین تولید کنندگان فلفل سیاه در دنیا است. در این مقاله بازار فلفل سیاه اندونزی بررسی شده است.
تاریخ کاشت فلفل در اندونزی به زمان قبل از آغاز دوره استعمار این کشور برمیگردد. از زمانی حدود 1500 سال پیش از میلاد مسیح و در اوایل ورود استعمارگران اروپایی به این کشور، فلفل به عنوان کالایی تجاری و بسیار با ارزش به حساب میرفت.
کشاورزان زیادی در مقیاس خرده و کلان به کاشت فلفل در اندونزی مشغول هستند. شهر لامپونگ Lampung)) مرکز عمدهی کاشت فلفل سیاه و شهرهای بنگکا بلیتونگ (Bangka Belitung) و کالیمنتان (Kalimantan) از مراکز عمدهی کاشت فلفل سفید به شمار میروند. فلفل همچنین در سلاوویسی، جاوا و مناطق دیگر نیز کشت میشود.
در حال حاضر، مساحت زیر کشت مزارع فلفل در اندونزی حدود 120،000 هکتار تخمین زده میشود که حدود 500000 کشاورز در این مزارع مشغول به کشت هستند. در مقایسه با مساحت زیر کشت فلفل در سال 1990 که تقریبا 15 هزار و 100 هکتار بوده است میتوان گفت که مزارع زیر کشت فلفل در این کشور کاهش پیدا کرده است.
اندونزی به داشتن مزارع تولید فلفل سیاه و سفید معروف است. بخش عمدهای از حجم تولیدات بازار فلفل سیاه اندونزی از مزارع ضلعهای شرقی و شمالی شهر لامپونگ تامین میشود. علاوه بر شهر لامپونگ مناطقی مانند وای کنان (Way Kanan) و تنگاموس (Tanggamus) به صورت عمده به تولید فلفل سیاه میپردازند.
هم اکنون مساحت زیر کشت فلفل در اندونزی نسبت به سال 1990 که مساحتی زیر کشتی بیش از 150،000 هکتار داشته است به مساحتی در حد 120 هزار هکتار کاهش یافته است. علاوه بر مشکلاتی از قبیل آفت زدگی محصولات و شیوع بیماری در گونههای فلفل سیاه، مواجه شدن بازار فلفل سیاه اندونزی با قیمت پایین در اوایل سال 2000 باعث شد تا انگیزهی کشاورز برای کشت فلفل کاهش پیدا کند.
کشاورزان مزارع فلفل با دست و پنجه نرم کردن با این دست مشکلات اقدام به کاشت محصولات پر بازدهتری مانند نعناع کردند. با تغییر قوانین کار کردن در معادن قلع و افزایش امتیازات مربوط به کارگران این صنعت از سال 2000 تعداد زیادی از کشاورزان فلفل به کار در معادن قلع روی آوردند. این تغییرات در مجموع باعث کاهش میزان تولید فلفل سیاه شد.
قیمت مناسب در چند سال گذشته کشاورزان را ترغیب به احیای مزارع و کاشت مجدد گیاه فلفل کرده است. با این وجود، به دلیل محدود بودن بذر کاشت مناسب و نیز عوامل محیطی مانند شرایط نامساعد آب و هوا، وضعیت بازار فلفل سیاه اندونزی آن چنان دلگرم کننده نیست.
تولید فلفل در اندونزی در سال 2016 حدود 75،000 تن بوده است که این حجم تولید فلفل در مقایسه با حجم تولیدی این محصول در سال 2015 که معادل با 80،000 تن بوده است با کاهش 6 درصدی مواجه شده است که بیشترین نرخ کاهش تولید در ده سال گذشته را به خود اختصاص داده است. این کاهش عمدتا به دلیل وضعیت نامساعد آب و هوایی در سال 2015/2016 رخ داده است.
آمار فوق مربوط به مجموع فلفل سیاه و سفید تولید شده است. تولید فلفل سیاه در سال 2015 از 49،000 تن به 45،000 تن در سال 2015 کاهش داشته است. در حالی که ثبات بازار برای فلفل در این سالها بیشتر بوده است.
تقریبا تمام فلفل سیاه تولید شده در لامپونگ و فلفل سفید تولید شده در بانکا بلیتونگ به سایر نقاط دنیا صادر میشوند. این در حالی است که فلفل تولید شده در سایر مناطق اندونزی بیشتر به منظور مصرف محلی و درون کشوری کشت میشوند.
حجم صادرات فلفل اندونزی در سال 2016 معادل با 53.100 تن و دارای ارزش مالیای حدود 430.1 میلیون دلار آمریکا بوده است. از این میزان حجم صادرات فلفل مقداری حدود 32100 تن فلفل سیاه و مابقی آن ( حدود 21 هزار تن) فلفل سفید بوده است.
با بررسی آمار میتوان گفت که صادرات در سال 2015 با کاهش 9 درصدی از حجم 58.075 تن به 53 هزار و 100 تن در سال 2016 رسید. حجم صادرات فلفل سیاه در این سال 17 درصد کاهش داشته، در حالی که حجم صادرات برای فلفل سفید 4 درصد بیشتر شده است.
از نظر ارزش مالی، درآمد صادرات فلفل در سال 2016 با 22 درصد کاهش از بیشترین میزان درآمد در سال 2015 که معادل با 548 میلیون دلار بوده است به 430.1 میلیون دلار رسید. در مقایسه با میانگین صادرات فلفل از کشور اندونزی در دهه گذشته که معادل 49 هزار و 700 تن بوده است میتوان نتیجه گرفت که حجم صادرات در سال 2016 با افزایشی حدود 10 درصد در حجم و 44 درصد در ارزش مالی مواجه شده است.
ایالت متحدهی آمریکا از بزرگترین خریداران بازار فلفل سیاه اندونزی به حساب میرود و حجمیحدود 40 درصد از تولید فلفل سیاه این کشور را خریداری میکند. با نگاهی به آمار صادرات فلفل از اندونزی به آمریکا میتوان نتیجه گرفت که صادرات این محصول از 23،000 تن در سال 2012 به 15،000 تن در سال 2013 و 6،100 تن در سال 2014 کاهش داشته است. در سال 2016 حجم صادرات اندونزی به ایالات متحده معادل با8،500 تن بوده است.
در دو سال گذشته، ویتنام به مقصد اصلی جذب بیش از 35 درصد از صادرات فلفل اندونزی تبدیل شده است. مقصد مهم دیگر صادرات فلفل اندونزی هند و سنگاپور است. هلند و آلمان نیز مقدار قابل توجهی فلفل، به ویژه فلفل سفید را از اندونزی وارد میکنند.
در سال 2015 ویتنام مقدار قابل توجهی (22،650 تن) فلفل را از اندونزی وارد کرده است (15.900 تن فلفل سیاه و 6،750 تن فلفل سفید) که معادل 40 درصد از کل حجم صادرات فلفل اندونزی را تشکیل میدهد. در سال 2016 مجموع حجم واردات فلفل سیاه و سفید به ویتنام از کشور اندونزی به 19.300 تن رسید که از این میزان حجمی معادل با 10،400 تن را فلفل سیاه و 8.900 تن مابقی را فلفل سفید تشکیل میدهد.
آیندهی قیمت فلفل در اندونزی عمدتا تحت تأثیر قیمت این محصول در ویتنام قرار دارد. ویتنام یکی از بزرگترین وارد کنندگان و صادر کنندگان فلفل در جهان به شمار میآید که تغییرات قیمت در این کشور تاثیراتی زیادی بر بازار فلفل سیاه اندونزی خواهد داشت.
پیشبینی حجم تولید فلفل برای 3-5 سال آینده کار آسانی نیست. اما اگر روند در حال حاضر تولید فلفل در اندونزی که در چند سال اخیر اتفاق افتاده است ادامه داشته باشد، پیش بینی میشود که تولید فلفل افزایش یابد، مشروط به این که وضعیت آب و هوایی مطلوب باشد. اگر تولید فلفل افزایش پیدا کند میزان عرضه افزایش خواهد داشت که در نهایت منجر به کاهش قیمت فلفل خواهد شد.
در حال حاضر تولید فلفل سیاه در اندونزی به روش سنتی صورت میگیرد. کارشناسان معتقدند که با تغییر روش تولید از سنتی به صنعتی میتوان تفاوتهای چشم گیری در حجم تولید فلفل سیاه مشاهده کرد.
در حال حاضر روش فراوری در بازار فلفل سیاه اندونزی به روش سنتی است. فلفل سیاه از دانههای سیاه رنگ گیاه به دست میآید. روش فراوری به این صورت است که برای به دست آوردن رنگ یکنواخت تیره، برخی از کشاورزان دانهها را به مدت چند روز (2-4 روز) در یک کیسه یا یک پلاستیک نگهداری میکنند. بعد از آن دانههای فلفل را به منظور خشک کردن به مدت 5 الی 7 روز در زیر نور خورشید قرار میدهند.
منابع: http://www.ipcnet.org/n/map/?path=map&page=id