تولید فوفل و سهم تجاری هر کدام از کشورها

تولید فوفل و سهم تجاری هر کدام از کشورها

فوفل (Arecanut) یک گیاه گرمسیری با اسم گیاه‌شناسی آن Areca catechu است که در تمامی مناطق آسیای جنوب شرقی پیدا می‌شود.

درخت فوفل به گونه درختان نخل از خانواده آرکاسه تعلق دارد. میوه این درخت در هند به اسامی آجیل بتل (betel nut) یا سوپاری (supari) مشهور است. تولید فوفل در این منطقه به عنوان یک محصول تجاری انجام می‌شود و همچنین در مذهب هندو بخشی از پیشکش‌های مذهبی است.

ریشه کلمه Acera به زبان مالایی به معنی «خوشه‌ای از آجیل» بر می‌گردد. بیشترین سهم تولید فوفل متعلق به کشور هند است و پس از آن در رتبه‌های بعدی میانمار و بنگلادش قرار می‌گیرند. کشت این محصول در هند در شهرهای کارناتاکا، کرالا، آسام، ماهاراشترا، بنگال غربی و قسمت‌هایی از تریپورا انجام می‌شود.

تاریخچه تولید فوفل

شروع تاریخچه تولید این میوه را نمی‌توان مشخص کرد، ولی احتمالا ریشه این درخت ابتدا در کشورهای مالزی و فیلیپن شکل گرفته است.

این میوه ابتدا در کشورهای مالزی و ویتنام به صورت جویدن مصرف شد که دلیل اصلی آن اثرات «تحریک‌کننده» آلکالوئیدهایی است که در آن حضور دارند.

در این مناطق همچنان بیشترین تنوع کشت و زرع سرده «اریکا» انجام می‌شود. این محصول از این منطقه به سایر نقاط آسیا سفر کرده است تا در آن جا ماجراجویی تولید فوفل شروع شود.

به این میوه در هند در «آیورودا» (علم باستانی و کهن هند که در آن از گیاهان طبی، ماساژ و یوگا برای درمان استفاده می‌شود) اشاره شده است و همچنین تاریخ نام بردن از آن به 2000 سال قبل برمی‌گردد.

مارکوپولو در قرن سیزدهم به فوفل اشاره کرده است. جویدن این میوه با برگ بتل (یا پان) با مقداری از مواد مغذی دیگر یک عادت قدیمی در زندگی روزمره مردم هند است.

کشت فوفل

فوفل محصول مناطق با حجم باران‌ فراوان است، چون درخت این میوه نمی‌تواند خشکسالی یا باران کم را تحمل کند. درخت فوفل همچنین به خوبی در شرایط آب و هوایی بین 14 تا 36 درجه سانتیگراد رشد می‌کند.

ارتفاع این درخت تقریبا به 30 متر می‌رسد و از سال پنجم تا هشتم میوه‌دهی می‌کند. طول عمر این درخت به طور متوسط 60 سال و عمر اقتصادی آن میانگین 40 سال است.

با آن که خاک رسی و شنی کاملا عمیق برای رشد این درخت مناسب است، ولی در خاک‌های رس قرمز یا رسوبی نیز رشد می‌کند.

برداشت فوفل

سن پیش از میوه‌دهی این درخت‌ها بین 5 تا 8 سال است. گرچه شروع شکلگیری گل‌آذین در ابتدای کناره‌های برگ مشاهده می‌شود، اما تنها در حدود هر 5 سانتی‌متر آن میوه‌دهی خواهد کرد.

رنگ غلاف این میوه در دوران رشد آن از سبز به سایه‌هایی از زرد تغییر می‌کند و پس از رسیدن قرمز می‌شود. میوه‌های ضعیف‌تر از ماه ژوئیه تا دسامبر و میوه‌های رسیده از دسامبر تا مارس یا از می تا ژوئیه برداشت می‌شوند.

در طول کل فصل برداشت به 3 یا 4 مرتبه انجام این کار نیاز است.

برداشت و پردازش

برداشت میوه‌های رسیده و مناسب برداشت مهمترین عامل در تعیین کیفیت عالی نهایی هستند. چالی سفید (White Chali) با خشک کردن میوه‌های رسیده به مدت 40 تا 45 روز زیر نور خورشید آماده می‌شود.

خشک کردن صحیح میوه‌ها جلوی آلودگی توسط قارچ یا کیفیت بد را می‌گیرد.

انواع پردازش فوفل

پردازش فوفل در دو دسته کلی به اسامی چالی (میوه‌های خشک شده زیر نور خورشید) و نوع قرمز جوشانده شده (میوه‌های رسیده یا ضعیف) قرار می‌گیرد.

تولید Chali به طور کلی در داکشینا کانادا و قسمت‌هایی از مناطق اتارا کانادا انجام می‌شود. از چالی در تهیه سوپاری معطر استفاده می‌شود و در شمال هند متقاضی زیادی دارد. انواع مختلف از میوه‌های قرمز جوشانده‌شده در سایر بخش‌های هند آماده می‌شوند تا نیاز بازار آورده شود.

تقریبا 20 درصد کل فوفل تولید شده در هند به صورت یک میوه رسیده مصرف می‌شود.

سهم کشورهای مختلف از بازار تولید فوفل

حجم کل تولید فوفل طبق گزارش سال 2016 در جهان 1.21 میلیون تن متریک و متوسط قیمت آن به ازای هر تن متریک 1.43 هزار دلار بوده است.

از نظر تولید این میوه در دنیا هند اول (57.9 درصد از سهم بازار) است. سایر کشورهای تولیدکننده در دنیا عبارتند از میانمار (10.6 درصد)، بنگلادش (10.0 درصد) و تایوان (8.2 درصد).

کشورهای دیگری که به ترتیب در تولید میوه بیشترین سهم را دارند عبارتند از: اندونزی، سریلانکا، تایلند، نپال، بوتان، مالزی، کنیا و مالدیو.

عوامل مهمی که روی بازار فوفل تاثیر می‌گذارند، عبارتند از:

• شرایط آب و هوایی
• سیاست‌های دولتی در مورد قیمت‌ آجیل بتل
• رشد صنایع مصرف‌کننده
• سیاست‌های دولتی در مورد صنایع مصرف‌کننده

منبع آمار:

https://www.tridge.com/intelligences/areca-nut/production