آخرین بروز رسانی 12 تیر 1401 توسط تیم تحریریه گیاهینه
فلفل سیاه یکی از ادویههای پرکاربرد در تمام دنیا است. فلفل که در گیاه شناسی به نام Piper nigrum شناخته میشود، یک گیاه گلدهنده است که میوه آن برداشت شده و خشک میشود. این دانههای سیاه رنگ به صورت دانهای و پودری، مورد استفاده قرار میگیرد.
این فلفل به عنوان پادشاه ادویه ها شناخته میشود و به علت داشتن ترکیبات و مواد مفید، علاوه بر مصرف خوراکی، هزاران سال در طب باستانی آیورودا مورد استفاده قرار گرفته است.
فلفل سیاه در اصل یک گیاه بومی هندی است که تقریبا در هر منطقه گرمسیری رشد میکند. فلفل سیاه تندی خود را از مادهای به نام پیپرین میگیرد که در میوه و بذر گیاه فلفل یافت میشود.
اگر فلفل در معرض گرما و هوای آزاد به مدت طولانی قرار گیرد، پیپرین آن از بین میرود.
فلفل سیاه معمولا در دو نوع دانهریز و دانهدرشت وجود دارند که نوع دانهریز آن کیفیت بهتری دارد.
فلفلهای دانهریز به علت داشتن مقدار بیشتری مواد آنتیاکسیدان و پیپرین، ارزش غذایی بالاتری دارد و طعم و بوی بهتری به غذا میدهد.
پودر فلفل سیاه بیشتر از فلفلهای دانهریز تهیه میشود تا مدت طولانیتری عطر اولیه خود را نگه دارد؛ زیرا فلفل پس از پودر شدن در صورتی که در معرض هوا باشد، سریعتر عطر خود را از دست میدهد.
البته دانه فلفل در سه نوع سیاه، سفید و سبز وجود دارند که استفادههای متفاوتی از آنها میشود و در زمانهای مختلفی برداشت میشوند.
البته از هر سه نوع فلفل در مصارف غذایی استفاده میشود؛ ولی بیشترین ادویه غذایی از نوع فلفل سیاه است.
فلفل نه تنها عطر و طعم خوبی به غذاها میدهد؛ بلکه دارای خواص زیادی از نظر طب سنتی و حتی مدرن نیز هست. فلفل سیاه باعث میشود تا مواد مغذی موجود در غذا بهتر جذب شود و همین امر استفاده از آن را در غذاهای پخته و خام مفیدتر کرده است. برای افرادی که نیاز دارند وزن خود را کمتر کنند، فلفل میتواند به عنوان یک کاهش دهنده اشتها عمل کند و موجب سیری سریعتر فرد شود. علاوه بر این سایر خواص فلفل سیاه که مورد بررسی قرار گفته است و به خصوص در طب سنتی استفاده میشود، شامل موارد زیر است.
رادیکالهای آزاد مولکولهای ناپایداری هستند که به سلولهای بدن آسیب وارد میکنند. برخی از رادیکالهای آزاد به طور طبیعی در اثر هضم غذا، قرار گرفتن در معرض آلودگی، دود سیگار، پرتوهای خورشیدی و غیره ایجاد میشوند. آنتیاکسیدانها، از اثر رادیکالهای آزاد بر روی بدن جلوگیری میکنند.
التهاب در بخشهای مختلف بدن به وجود میآید. التهاب مزمن سبب بیماریهای قلبی، آرتروز، دیابت و حتی سرطان میشوند. پیپرین باعث میشود تا تورم مفاصل کاهش یابد و درد ناشی از بیماریهایی مانند آرتروز و روماتیسم کاهش یابد.
کاهش التهاب در مجاری هوایی با مصرف این فلفل باعث میشود تا حساسیتهای فصلی ناشی از آسم سرکوب شود.
پیپرین موجود در فلفل باعث میشود تا متابولیسم قند خون بهبود پیدا کند. بر اساس آزمایشی که بر روی یک گروه دارای قند خون بالا صورت گرفته است، افرادی که از این ماده استفاده کردند، پیشرفتهای چشمگیری در حساسیت نسبت به انسولین از خود نشان دادند و انسولین توانست تأثیر به مراتب بهتری نسبت به قبل بر روی حذف گلوکز از جریان خون نشان دهد.
افزایش کلسترول خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را بیشتر میکند و این بیماریها عامل اصلی مرگ و میر در سراسر دنیاست.
عصاره این فلفل به علت پتانسیل کاهش سطح کلسترول خون در حیوانات مورد مطالعه قرار گرفته است و نشان دهنده تأثیر مثبت آن بر روی سطح کلسترول بد یا LDL خون شده است.
همچنین فلفل و مواد موجود در آن سبب میشود تا مکملهای غذایی راحتتر جذب شود و این مکملها نیز به نوبه خود میتوانند در کاهش کلسترول خون تأثیرگذار باشند.
با توجه به این که فلفل مقدار زیادی آنتیاکسیدان را در خود نهفته دارد، میتواند تأثیر رادیکالهای آزاد را کم میکند و همین امر به کاهش خطر ابتلا به سرطان میانجامد.
این ماده، تکثیر سلولهای سرطانی را در سینه، پروستات و روده بزرگ کاهش میدهد و باعث مرگ سلولهای سرطانی میشود.
علاوه بر این فلفل باعث میشود بدن در برابر داروهای سرطانی مقاومت کمتری نشان دهد و اثر مکمل و افزایش دهندهای بر روی درمان از طریق شیمی درمانی دارد.
اما کشورهای تولیدکننده این نوع فلفل کدام هستند؟ همانطور که گفته شد، فلفل سیاه ابتدا در هند پیدا شد.
البته این سالها بیشترین و مرغوبترین تولیدات این محصول در ویتنام است و فلفل سیاه برزیلی نیز در دنیا جایگاه خاصی دارد.
تقریبا حدود 35 درصد از کل مصرف دنیا از ویتنام صادر میشود. جالب است بین تنوع زیادی که ادویهها دارند، 20 درصد از تجارت کل ادویههای جهان را این نوع فلفل تشکیل میدهد.
فلفل سیاه که دارای دانههای ریزتری است، کیفیت و عطر و طعم بهتری دارد. این ادویه در گذشته برای حفظ مومیاییها نیز مورد استفاده قرار میگرفت.
رومیان و یونانیان باستان، عاشق فلفل بودند و در کتابهای باستانی به دست آمده از روم باستان، 80 درصد دستورالعمل تهیه غذاها، حاوی فلفل بودند. فلفل سیاه در هند بیشترین مصرف را دارد.
در گذشته وایکینگها از فلفل به علت ارزش بالایی که داشت به جای پول و طلا استفاده میکردند و تجارت خود را به کمک آن راه میانداختند. همچنین در برخی فرهنگها، آن را در جهیزیه دخترانشان میگنجاندند.
https://www.healthline.com/nutrition/black-pepper-benefits
https://www.spicejungle.com/the-jungle/where-does-black-pepper-come-from
https://forums.egullet.org/topic/139034-black-pepper-around-the-world/